Τα εργοδοτικά “ατυχήματα” τα σταματάει η εργατική παρέμβαση κι ο εργατικός έλεγχος, αναφέρει ο σύλλογος εργαζομένων ΟΤΑ Ιωαννίνων

Δεν φτάνει πλέον μόνο η διερεύνηση των συνθηκών των εργοδοτικών “ατυχημάτων”, όπως το χθεσινό, στο συνεργείο υπεργολάβου του ΔΕΔΔΗΕ στο Αυγό (Δήμος Δωδώνης). Ούτε μόνο ο έλεγχος του βαθμού συντήρησης του ανυψωτικού μηχανήματος (καλαθοφόρο), η χορήγηση ή μη των ατομικών μέσων προστασίας, κλπ. Αυτά θα γίνουν, τα πορίσματα όμως μιας έκθεσης δεν θα εμποδίσουν την επανάληψη σύντομα κι άλλων αντίστοιχων εγκλημάτων. Τη λύση στα σύγχρονα χασάπικα καλείται να τη δώσει το εργατικό κίνημα.
Δύο εργάτες έχουν χτυπηθεί. Κάποιοι θα τρέξουν να πουν “…δόξα το θεό που γλίτωσαν…”. Εμείς όμως δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τον χρόνο που θα απαιτηθεί για την αποκατάσταση της υγείας τους και την δυνατότητα που θα έχουν αύριο να δουλέψουν για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Η ρήξη σπλήνας και τα σπασμένα πλευρά δεν είναι απλή υπόθεση.
Ο κατάλογος εργοδοτικών “ατυχημάτων” είναι απίστευτα μεγάλος, με αντίστοιχη αύξηση της κερδοφορίας των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής. Ο φόρος αίματος στους χώρους δουλειάς ξεπερνά τις φιάλες αιμοδοσίας των νοσοκομείων μας. Είναι ένας διαρκής κηρυγμένος πόλεμος σε βάρος της ζωής μας, εδώ και καιρό. Τα θανατηφόρα εργοδοτικά εγκλήματα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, χωρίς να γίνεται πια διάκριση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Για παράδειγμα, πρωταθλητής είναι οι ΟΤΑ. Καθημερινά ανακαλύπτουν τα σωματεία μας εργαζόμενους να δουλεύουν σε ξένα προς την ειδικότητά τους καθήκοντα (η εργοδοσία τους προσφωνεί “πολυεργαλεία”), να απουσιάζουν τα δελτία κίνησης, να αποσιωπούνται εργοδοτικά “ατυχήματα”, να ανεβαίνουν χωρίς σύμβαση σε μηχανήματα των δήμων ιδιώτες, κ.ο.κ.
Αφορμή για να εκδηλωθεί η πραγματική αιτία, δηλαδή μια συνθήκη ατυχήματος σε ένα περιβάλλον γεμάτο από άπειρες που καραδοκούν, θα βρούμε μέσα στο ωράριο, την καθημερινή μαύρη κι απλήρωτη υπερωρία, την ώρα προσέλευσης κι αποχώρησης απ’ το μεροκάματο. Μέτρα ασφάλειας ανύπαρκτα, ελλιπής εκπαίδευση, εργαζόμενοι που καλύπτουν τα κενά δουλεύοντας για τρεις, καταπάτηση του ωραρίου και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, είναι μερικές πτυχές της.
Η Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις της, έχουν διαμορφώσει εργασιακές συνθήκες γαλέρας. Έχουν παροπλίσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ξεδοντιάζοντας ταυτόχρονα την εργατική νομοθεσία. Θυσιάζοντας τις ζωές της εργατικής πλειοψηφίας για τα κέρδη της εργοδοσίας. Όλα τα αμόνια δουλεύουν για την αύξηση του Μέσου Ποσοστού Κέρδους. Με χρήσιμο σύμμαχο τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.
Οι εργαζόμενοι, στον αγώνα για το μεροκάματο πρέπει να προσθέσουν την απαίτησή τους για αυστηρή τήρηση των μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς. Πάντα μέσα από τα σωματεία μας, τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες μας. Τα εργοδοτικά “ατυχήματα” τα σταματάει η εργατική παρέμβαση κι ο εργατικός έλεγχος. Ο συλλογικός αγώνας που δεν αφήνει κανένα εργαζόμενο ακάλυπτο και μόνο. Που δεν δικαιολογεί και δεν κουκουλώνει εργοδοτικές αβλεψίες και παραλείψεις. Που κάνει “ντου” στους χώρους δουλειάς, με τον εργατικό τσαμπουκά να σαρώνει την εργοδοσία (μικρή και μεγάλη), τους δημάρχους κι αντιδημάρχους, τα “στελέχη σε θέσεις ευθύνης” που τρέχουν να υπερασπιστούν το ωράριο και την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας.
Ευχόμαστε οι συνάδελφοί μας γρήγορα να σταθούν στα πόδια τους, έχοντας τη βεβαιότητα ότι είναι σε σίγουρα χέρια, αφού οι γενναίοι μας, άντρες και γυναίκες στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων μας είναι καταπάνω τους. Με δική μας την ευθύνη η εργατική αλληλεγγύη και στήριξή τους να μη μείνει μόνο στις ευχές.