Η πρόσφατη μετακίνηση δυνάμεων από την Ήπειρο στη Χίο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών ανέδειξε για ακόμη μία φορά τη σκληρή πραγματικότητα τον υποτιθέμενο “συντονισμό” ορισμένων που θυμούνται την Ήπειρο μόνο όταν χρειάζονται να στείλουν προσωπικό και μέσα μακριά, αγνοώντας πλήρως τις τοπικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες.
Από τα πέντε οχήματα που έφυγαν από την Ήπειρο, τρία γύρισαν εγκαίρως. Το όχημα της Ηγουμενίτσας όμως, με προσωπικό της Δ.Υ.ΠΙ.Ν. Θεσπρωτίας, κρατήθηκε αδικαιολόγητα δύο μέρες παραπάνω στη Χίο. Κι όλα αυτά, την ώρα που η Υπηρεσία μας εδώ φυτοζωεί από έλλειψη προσωπικού και λειτουργεί σε μόνιμη επιφυλακή μέχρι εξάντλησης. Το να αφήνεις τη Θεσπρωτία χωρίς οχήματα και ανθρώπους, δεν είναι ούτε ατύχημα ούτε λάθος εκτίμηση. Είναι εγκληματική αδιαφορία. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος επιχειρησιακής λογικής σε τέτοιες αποφάσεις. Είναι απλώς επιπολαιότητα και περιφρόνηση προς μια ολόκληρη περιοχή που μένει εκτεθειμένη και απροστάτευτη. Δεν μιλάμε για μια «αστοχία». Μιλάμε για συνειδητή εγκατάλειψη. Μιλάμε για πρόσωπα που φέρουν ευθύνες και κρύβονται πίσω από θολές κουβέντες περί «συντονισμού και στρατηγικής σημασίας».
Μιλάμε για αδιαφορία απέναντι στην ασφάλεια των πολιτών και στην ίδια τη ζωή μας.
Όταν οι αποφάσεις παίρνονται στα γραφεία, μακριά από τη φωτιά και τον ιδρώτα, όταν η Δ.Υ.ΠΙ.Ν. Θεσπρωτίας αντιμετωπίζεται σαν «δεύτερης διαλογής» Υπηρεσία, όταν η επιχειρησιακή μας ετοιμότητα διαλύεται στο όνομα κάποιου «συντονισμού φάντασμα», τότε οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο. Και αργά ή γρήγορα θα το μάθει κι όλη η Ήπειρος.
Η κατάσταση δεν είναι απλώς άδικη. Είναι επικίνδυνη. Κι αν αύριο συμβεί το μοιραίο, οι πολίτες της Ηπείρου και της Θεσπρωτίας θα ξέρουν πολύ καλά ποιοι φταίνε. Γιατί οι πυροσβέστες δεν φταίνε ποτέ.
Φταίνε αυτοί που σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα και παίζουν με την ασφάλεια όλων μας.
