Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 12ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων εκφράζει την έντονη ανησυχία και αγανάκτησή του για το πρόσφατο περιστατικό πτώσης δέντρου στον αύλειο χώρο της Ακαδημίας. Ένα γεγονός που, ευτυχώς, δεν οδήγησε σε τραυματισμό, αλλά ανέδειξε για ακόμη μια φορά τα χρόνια και γνωστά προβλήματα σχετικά με την ασφάλεια των σχολικών εγκαταστάσεων.
Θεωρούμε απαραίτητο να τονίσουμε ότι είχαν προηγηθεί επανειλημμένες παρεμβάσεις, τόσο γραπτές όσο και προφορικές, από τον δικό μας Σύλλογο, από άλλους Συλλόγους Γονέων, καθώς και από τις αντίστοιχες Διευθύνσεις των σχολείων, σχετικά με την ανάγκη ελέγχου και κοπής επικίνδυνων δέντρων. Παρά τις επισημάνσεις μας, οι αρμόδιοι φορείς επέλεξαν να αδιαφορήσουν, αφήνοντας μια κατάσταση που εγκυμονούσε κινδύνους για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.
Αξίζει, επίσης, να υπενθυμίσουμε ότι το κτίριο της Ακαδημίας ανήκει στη Μητρόπολη Ιωαννίνων και είναι χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο. Αυτό, δυστυχώς, συνεπάγεται ότι κάθε απαραίτητη παρέμβαση σκοντάφτει σε ένα πολύπλοκο σύστημα αδειοδοτήσεων και καθυστερήσεων. Ωστόσο, το καθεστώς του «διατηρητέου» δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την απουσία ουσιαστικής φροντίδας και συντήρησης. Αντιθέτως, οφείλει να διασφαλίζει υψηλότερα επίπεδα προσοχής και μέριμνας. Και όμως, όπως αποδεικνύει το πρόσφατο περιστατικό, η διατήρηση του… διατηρητέου δεν γίνεται σωστά, αφήνοντας τα παιδιά μας εκτεθειμένα σε κινδύνους που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να έχουν προβλεφθεί.
Επιπλέον, παρά την πρόσφατη «ανάπλαση» του αύλειου χώρου, η οποία στην πράξη περιορίστηκε στα τσιμεντένια παγκάκια, δεν υπήρξε καμία σοβαρή μελέτη ή χρηματοδότηση για τους χώρους πρασίνου. Το μόνο που έγινε ήταν η τοποθέτηση ενός πρόχειρου στρώματος γρασιδιού – μια παρέμβαση επιφανειακή και ανεπαρκής, που δεν ανταποκρίνεται ούτε στις πραγματικές ανάγκες του σχολείου ούτε στα αυτονόητα πρότυπα ασφάλειας.
Το «το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν» δεν αποτελεί απλώς μια φράση. Είναι η βάση της ευθύνης που οφείλουν να επιδεικνύουν οι αρμόδιες υπηρεσίες. Όμως, για ακόμη μία φορά, σφυρίζουν αδιάφορα, αφήνοντας τις σχολικές κοινότητες να ζουν με το «από τύχη ζούμε».
Απαιτούμε άμεση και ουσιαστική παρέμβαση:
πλήρη έλεγχο των δέντρων και των υποδομών,
κατάθεση και υλοποίηση τεχνικών μελετών για τον χώρο πρασίνου,
διαρκή παρακολούθηση της κατάστασης των σχολικών αυλών.
Η ασφάλεια των παιδιών μας δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε, να πιέζουμε και να καταγγέλλουμε κάθε αμέλεια που θέτει σε κίνδυνο τη σχολική κοινότητα.
