Την ερχόμενη Κυριακή 26 Οκτώβρη στο μαρτυρικό νησί του Λαζαρέτο της Κέρκυρας, η ΚΕ του ΚΚΕ πραγματοποιεί μεγάλη εκδήλωση τιμής και μνήμης με τίτλο «Εδώ καταλαβαίνεις πώς μετριέται το μπόι μας στην Ιστορία…». Στην εκδήλωση θα γίνουν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν των εκτελεσθέντων αγωνιστών που μαρτύρησαν εκεί, ενώ θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
Η Τομεακή Οργάνωση Ιωαννίνων του ΚΚΕ οργανώνει τη συμμετοχή μελών και φίλων στην εκδήλωση του Λαζαρέτο με τη δρομολόγηση λεωφορείων από και προς τα Ιωάννινα. Τα λεωφορεία θα αναχωρήσουν στις 7 το πρωί από το δημαρχείο Ιωαννίνων. Η αναχώρηση με το καράβι από την Ηγουμενίτσα προς Κέρκυρα θα γίνει στις 8.30 και για το νησί του Λαζαρέτο θα γίνει στις 10.15 π.μ. με καράβι από το λιμάνι της Κέρκυρας.
Είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής μέσω των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την εξασφάλιση των θέσεων στα λεωφορεία.
Το μνημείο αποτελεί το τελευταίο έργο του γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλου, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, πριν προλάβει να το δει ολοκληρωμένο στον φυσικό του χώρο.
Με την εκδήλωση αυτή η ΚΕ του Κόμματος εκπληρώνει ένα ιστορικό και πολιτικό καθήκον, τιμώντας τη μνήμη των εκτελεσμένων και βασανισμένων αγωνιστών, καθώς το Λαζαρέτο – πέρα από λοιμοκαθαρτήριο τα χρόνια της Ενετοκρατίας – υπήρξε ένας από τους πιο φορτισμένους τόπους θυσίας και αγώνα της νεότερης Ιστορίας του λαού μας.
Από την άνοιξη του 1943 οι Ιταλοί κατακτητές δημιούργησαν στο νησί στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου εγκλείστηκαν εξόριστοι, αρχικά Κερκυραίοι και άλλοι Επτανήσιοι, αλλά και Ηπειρώτες και 198 Ακροναυπλιώτες κομμουνιστές. Την περίοδο 1947-1954 εκτελέστηκαν εκεί πάνω από 200 αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Γιατί να διαλέξει κανείς τον θάνατο, όταν του προσφέρουν τη ζωή με μια υπογραφή; Οι εκτελεσμένοι του Λαζαρέτο δεν διάλεξαν τον θάνατο, διάλεξαν να μείνουν όρθιοι. Στάθηκαν απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα γιατί ανήκαν στον κόσμο που τόλμησε να αμφισβητήσει την εξουσία των εκμεταλλευτών. Δεν αρνήθηκαν τη ζωή – αρνήθηκαν τη συνθηκολόγηση. Πίστευαν πως η υπεράσπιση και η συμπόρευση με το ΚΚΕ ήταν ο μόνος δρόμος για να αλλάξει πραγματικά η ζωή των «επί της Γης κολασμένων».
Πίσω από τις εκτελέσεις στο Λαζαρέτο στέκεται η πιο καθαρή εικόνα δύο κόσμων: Του κόσμου της εκμετάλλευσης και του κόσμου της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Η στάση των εκτελεσμένων δεν ήταν μεμονωμένος ηρωισμός, αλλά πράξη βαθιάς ταξικής συνείδησης. Η αντοχή των αγωνιστών γεννήθηκε από πειθαρχία και πίστη σε έναν ανώτερο κοινό στόχο. Ετσι το ΚΚΕ ρίζωσε βαθιά μέσα στον λαό, έγινε ένα μαζί του. Δεν ήταν όλοι κομμουνιστές, αλλά όλοι πίστευαν πως ο κοινός δρόμος με το Κόμμα ήταν ο μόνος δρόμος για να αλλάξει η ζωή των πολλών.
Η «δήλωση μετανοίας» δεν ήταν χαρτί. Ηταν μηχανισμός συντριβής. Ζητούσαν από τον κομμουνιστή να απαρνηθεί το Κόμμα του, τον επαναστατικό του σκοπό. Ηθελαν να σκορπίσουν τον φόβο, να σπάσουν τη συνέχεια του αγώνα, να αποδείξουν ότι «όλοι υποχωρούν».
Και πάνω απ’ όλα ήθελαν να φθείρουν το ΚΚΕ. Να το δείξουν αδύναμο, γεμάτο «μεγάλα λόγια». Να πείσουν πως στις δυσκολίες «τα διπλώνει». Πως, στο τέλος, όλοι «κοιτάζουν να βολευτούν». Γι’ αυτό και η άρνηση της υπογραφής δεν ήταν απλώς προσωπική πράξη αντοχής, ήταν πολιτική πράξη υπεράσπισης του Κόμματος, της συλλογικής τιμής.
Ο λαός ξέρει. Ο θύτης δεν εξισώνεται με το θύμα. Οι δικοί μας νεκροί δεν πέθαναν «για την πατρίδα» γενικώς, αλλά για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Για τη ζωή που αξίζει σε εκείνους που τη φτιάχνουν με τα χέρια τους.
Το ΚΚΕ δεν τιμά τους εκτελεσμένους για να τους φυλακίσει στο παρελθόν, αλλά γιατί χάρη στη στάση τους υπάρχει σήμερα ένα Κόμμα, το ΚΚΕ, που δεν υπέγραψε «δήλωση μετανοίας» στον ιμπεριαλισμό. Συνεχίζει να παλεύει για την κοινωνική απελευθέρωση, πιο ώριμο και πιο έμπειρο, με πολύτιμη παρακαταθήκη τις θυσίες των προηγούμενων γενιών. Είναι αποφασισμένο και μπορεί, μαζί με την εργατική τάξη και τον λαό, να το πάει μέχρι τέλους.
Την Κυριακή 26 Οκτώβρη, στο μαρτυρικό Λαζαρέτο, τιμάμε τους νεκρούς μας. Γονατίζουμε ευλαβικά μπροστά τους και σηκώνουμε τη σημαία ψηλά, συνεχίζοντας τον αγώνα τους. Το Λαζαρέτο δεν είναι απλώς τόπος μνήμης. Είναι μάθημα ζωής.
Το νέο μνημείο που θα αποκαλυφθεί την Κυριακή έρχεται να θυμίσει ότι ο ηρωισμός εκείνων των κομμουνιστών και αγωνιστών δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά συνεχίζει να δείχνει τον δρόμο της αξιοπρέπειας, της αντίστασης και της πάλης για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Οι σύντροφοί μας μας διδάσκουν πώς μετριέται το μπόι του ανθρώπου στην Ιστορία – κι αυτό το μέτρο δεν χωρά στα καλούπια της αστικής εξουσίας.
