ΠΕΜΠΤΗ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ – ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΔΕΔΥ
Συγκέντρωση στις 11π.μ. Περιφέρεια
ΟΧΙ στο νομοσχέδιο για αναμόρφωση του Πειθαρχικού Δικαίου
και τους σχεδιασμούς για κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο
Μόνιμη εργασία με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ενάντια στη νέα επίθεση στη μονιμότητα και τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στο Δημόσιο, που επιβεβαιώνει ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης της ΝΔ είναι η εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ για ακόμη πιο αντιλαϊκό κράτος και εργαζόμενους «πειθήνιους» στην υλοποίηση των αντιλαϊκών πολιτικών με ταυτόχρονο χτύπημα της μόνιμης εργασίας με δικαιώματα και επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των ιδιωτικοποιήσεων.
Ιδιαίτερα σήμερα, με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και το ορατό ενδεχόμενο νέας καπιταλιστικής κρίσης ή και γενίκευσης των πολεμικών συγκρούσεων, κυβερνητική προτεραιότητα αποτελεί η χειραγώγηση των εργαζομένων ώστε να προχωρήσει με τις λιγότερες αντιδράσεις η προσαρμογή στη μετάβαση όλων των κρατών – μελών της ΕΕ σε «πολεμική οικονομία».
Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο: «Αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου» που αποσκοπεί να διαμορφώσει ένα ακόμα πιο ασφυκτικό και εκφοβιστικό πλαίσιο εργασίας των εργαζομένων στο Δημόσιο και να ποινικοποιήσει τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, ώστε να υλοποιείται ανεμπόδιστη η αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γι΄ αυτό εντάσσει στην κατηγορία των πειθαρχικών αδικημάτων ακόμη και ενέργειες που αφορούν την κοινωνική, πολιτική, συνδικαλιστική δραστηριότητα των δημοσίων υπαλλήλων και εξισώνει τα πειθαρχικά υπηρεσιακά παραπτώματα, με τα παραπτώματα του ποινικού δικαίου π.χ. μια απλή καταδίκη έξι μηνών με αναστολή, για οποιοδήποτε αδίκημα, μπορεί να οδηγήσει σε αργία του υπαλλήλου.
Συγκεκριμένα, το αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ περιλαμβάνει::
● Μετατροπή σε ιδιώνυμο πειθαρχικό αδίκημα της «αδικαιολόγητα μη έγκαιρης σύνταξης έκθεσης αξιολόγησης» που είχε ήδη ενταχθεί στον υπαλληλικό κώδικα, ως πειθαρχικό αδίκημα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Η μετατροπή σε ιδιώνυμο πειθαρχικό αδίκημα από τηνκυβέρνηση τηςΝΔ συνοδεύεται από αυστηροποίηση των ποινών, αρχικά με αφαίρεση αποδοχών τουλάχιστον 2 μηνών και στη συνέχεια με την ποινή της απόλυσης στην περίπτωση αποχής από την αξιολόγηση για δύο συνεχόμενες αξιολογικές περιόδους.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ., εξισώνει με την ίδια πειθαρχική ποινή τον συνάδελφο που σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις και απέχει από την αξιολόγηση, με αυτούς που π.χ.: διαπράττουν κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Η αποχή από την αξιολόγηση σε εφαρμογή των αποφάσεων των συνδικαλιστικών μας οργάνων δεν είναι παράβαση καθήκοντος – δεν είναι πειθαρχικό παράπτωμα. Αποτελεί άσκηση του συνδικαλιστικού και συνταγματικού δικαιώματος στην απεργία.
● Εισαγωγή νέων ποινών (π.χ. η αφαίρεση έως 4 μισθολογικών κλιμακίων και η στέρηση μισθολογικής εξέλιξης έως και 5 έτη) και αύξηση των προστίμων που μπορούν να επιβάλουν οι πειθαρχικά προϊστάμενοι.
● Προσθήκη νέων αδικημάτων για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης – απόλυσης (π.χ. άσκηση εργασίας ή έργου με αμοιβή χωρίς προηγούμενη άδεια της υπηρεσίας). Ταυτόχρονα, διατηρούνται η «ανάξια» ή «αναξιοπρεπής» συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας, η «παράβαση υποχρέωσης εχεμύθειας», ως λόγοι οριστικής παύσης – απόλυσης, παραπτώματα που έχουν αξιοποιηθεί κατά κόρον για να ποινικοποιηθεί η συνδικαλιστική δράση.
● Διεύρυνση των περιπτώσεων για τις οποίες μπορούν να επιβληθούν εξοντωτικά οικονομικά πρόστιμα ή ακόμη και να τεθεί υπάλληλος σε αυτοδίκαιη αργία από τη Διοίκηση χωρίς τη γνώμη του Πειθαρχικού Συμβουλίου (π.χ. σύλληψη, επιβολή περιοριστικών όρων αντί προσωρινής κράτησης, κλπ.).
● Κατάργηση της συμμετοχής των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων και των δικαστικών λειτουργών στα Πειθαρχικά Συμβούλια, που θα αποτελούνται αποκλειστικά από μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δηλαδή διορισμένους συμβούλους του Δημοσίου, που έχουν ως αποστολή να υπερασπίζονται το Δημόσιο ως εργοδότη.
● Κατάργηση της δυνατότητας άσκησης ένστασης κατά των αποφάσεων των Πειθαρχικών Συμβουλίων, δηλ. οι συνάδελφοι θα αναγκάζονται να στρέφονται στη δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία της δικαστικής προσφυγής. Παράλληλα, προβλέπονται περιπτώσεις που ο υπάλληλος ΔΕΝ έχει ούτε δικαίωμα δικαστικής προσφυγής (επιβολή ποινής αποδοχών έως 1 μήνα).
● Εισαγωγή του θεσμού της πειθαρχικής συνδιαλλαγής. Στη διαδικασία αυτή, ο διωκόμενος υπάλληλος καλείται να ομολογήσει την ενοχή του, με αντάλλαγμα την επιβολή μικρότερης ποινής. Σε αυτόν τον ανέντιμο εκβιασμό θα υποκύψουν πολλοί συνάδελφοι που άδικα θα παραπεμφθούν, και δικαιολογημένα δεν θα έχουν καμία εμπιστοσύνη στη διαδικασία της πειθαρχικής διαδικασίας.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με το νομοσχέδιο εκσυγχρονίζει & επιταχύνει την πειθαρχική δικαιοσύνη για τους υπαλλήλους για να επέλθει η κάθαρση από τα γνωστά φαινόμενα διαφθοράς.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Καταρχάς, σε κάθε μεγάλο «σκάνδαλο» που αποκαλύπτεται, από πίσω κρύβονται ανώτατα διευθυντικά στελέχη αλλά και στελέχη του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Επιπλέον, το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο τιμωρεί ήδη τα πραγματικά σοβαρά αδικήματα – πλαστογραφίες, διαφθορά, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας κλπ ακόμη και με απόλυση. Δεν χρειάζεται νέος νόμος γι’ αυτά!
Με το νομοσχέδιο αυτό, επομένως, το κράτος δεν στοχεύει στους επίορκους. Θωρακίζει έναν πειθαρχικό μηχανισμό που θα λειτουργεί ως φόβητρο για όσους τολμούν να σηκώνουν κεφάλι.
Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα διώξεων σε βάρος αγωνιστών συναδέλφων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη μήνυση σε βάρος του προέδρου του συλλόγου εργαζομένων ΨΝΑ ΔΑΦΝΙ, και την ένταση του αυταρχισμού διοικήσεων όπως σε ΜΕΤΑΞΑ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, ΨΝΘ, νοσοκομείο Χαλκίδας κλπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η δίωξη κατα εργαζόμενης στον ΟΠΕΚΕΠΕ η οποία ανέδειξε πλήθος «παρατυπιών».
«Λογαριάζουν» όμως χωρίς τους εργαζόμενους και θα τους «χαλάσουμε τα σχέδια». Καλούμε όλους τους συναδέλφους, όλα τα σωματεία εργαζομένων σε αγωνιστικό ξεσηκωμό για να μην περάσει η νέα επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, για να υπερασπισθούμε το δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη δικαιώματα, για όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
