Με αφιέρωμα στον Ινδικό κινηματογράφο, συνεχίζουμε τις κινηματογραφικές μας προβολές .
Η τριλογία του Απού είναι κινηματογραφική συλλογή η οποία αποτελείται από τις 3 ταινίες που δημιούργησε ο σκηνοθέτης Σατιατζίτ Ράι κατά την δεκαετία του 1950 σχετικά με τη ζωή του Απού, ενός μικρού αγοριού το οποίο μεγαλώνει σε δύσκολες συνθήκες φτώχειας, και κατόπιν ενηλικιώνεται. Η πρώτη ταινία με τίτλο Το τραγούδι του δρόμου (1955) περιγράφει την καθημερινή ζωή του Απού και της μικρής αδερφής του, η δεύτερη Ο ανίκητος (1956) την πορεία από την παιδική ηλικία έως την ενηλικίωση του αγοριού καθώς και τη σύγκρουση με τη μητέρα του, και η 3η και τελευταία Ο κόσμος του Απού (1959) την ζωή του Απού ως ενήλικα και τον έγγαμο βίο του. Όλες οι ταινίες της τριλογίας βασίζονται σε δύο βιβλία με τους ομώνυμους τίτλους Το τραγούδι του δρόμου και Ο ανίκητος τα οποία είχαν γραφεί τη δεκαετία του 1930 από τον Ινδό συγγραφέα Μπιμπχουτιμπχουσάν Μπαντοπανχιάι, ενώ η μουσική επένδυση των ταινιών έγινε από τον Ραβί Σανκάρ.
Η παραγωγή της πρώτης ταινίας έγινε υπό δύσκολες συνθήκες καθώς υπήρχαν πολλά προβλήματα με την χρηματοδότηση, κάτι που ανάγκασε τον Ράι να χρησιμοποιήσει ερασιτέχνες ηθοποιούς και ομάδα παραγωγής με τους περισσότερους να μην διαθέτουν προηγούμενη εμπειρία.
Η τριλογία αποτελεί ορόσημο του Ινδικού κινηματογράφο και αποτελεί ένα από τα αρτιότερα δείγματα της τεχνικής του ρεαλισμού στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Οι 3 ταινίες κερδίσαν μεγάλο αριθμό ινδικών και διεθνών βραβείων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται 3 ινδικά εθνικά βραβεία καλύτερης ταινίας για την κάθε ταινία αντίστοιχα, 7 βραβεία από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, καθώς και βραβεύσεις στα φεστιβάλ της Μπερλινάλε και της Βενετίας. Θεωρούνται 3 από τις σπουδαιότερες ταινίες όλων των εποχών και συχνά αναφέρονται και ως οι σπουδαιότερες του Ινδικού κινηματογράφου.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
Αρχές του 20ου αιώνα, κι ένα αγόρι, ο Απού, γεννιέται σε μια φτωχική οικογένεια Βραχμάνων σε ένα χωριό της Βεγγάλης. Ο πατέρας, ιερέας και ποιητής, δεν μπορεί να βγάλει αρκετά προς το ζην. Η αδελφή του, η Ντουργκά, κλέβει φρούτα από τον κήπο του γείτονα. Την οικογένεια τη συμπληρώνει η μητέρα, που έχει να μάχεται για την καθημερινότητα, αλλά και με τη γριά θεία που μένει μαζί τους..
Η ταινία θεωρείται ορόσημο του Ινδικού κινηματογράφου, καθώς ήταν μια από τις πρώτες ινδικές ταινίες οι οποίες επικεντρωνόταν στην αυθεντικότητα και τον κοινωνικό ρεαλισμό. Ήταν επίσης η πρώτη ταινία από την ανεξάρτητη πλέον από το Ηνωμένο Βασίλειο Ινδία η οποία τράβηξε σημαντικό μέρος του ενδιαφέροντος των κριτικών κινηματογράφου διεθνώς, κερδίζοντας σημαντικές διακρίσεις στο εξωτερικό, όπως τη βράβευση για το καλύτερο ανθρώπινο χρονικό στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1956. Στην Ινδία βραβεύτηκε με το εθνικό βραβείο για την καλύτερη ταινία το 1955, ενώ ο Ράι με την πρώτη του αυτή ταινία απέκτησε την φήμη καταξιωμένου σκηνοθέτη.
Χώρα: Ινδία 1955
Σκηνοθεσία: Satyajit Ray
Σενάριο: Satyajit Ray (Based on the novel Pather Panchali by Bibhutibhusan Banerjee)
Φωτογραφία: Subrata Mitra
Μοντάζ: Dulal Dutta
Μουσική: Ravi Shankar
Ήχος: Bhupen Ghosh
Ηθοποιοί: Subir Banerjee, Karuna Banerjee, Kanu Banerjee, Uma Das Gupta
Διάρκεια: 125 λεπτά
